P.V. de Combinatie

Natour, Roye  12 september 2015, 94 duiven, 1763 m/min

Winnaar: Leo Daane

Wilco en Leo Daane met de fraaie bonte jaarling duivin 14-1116182

De verwachtingen voor de laatste zaterdag van het vliegseizoen 2015 waren niet hooggespannen wat het weer betreft. Veel liefhebbers haakten mede daardoor eerder af en speelden geen of slechts enkele duiven. Maar de echte, want zo mag je de Daane’s toch wel noemen, haken nooit af, als er vluchten zijn worden er duiven ingekorfd. Zo ook door Leo en Wilco Daane, de enige liefhebbers van onze vereniging die aan de uiterste noordwestkant van het gebied rondom Middelburg, namelijk Sint Laurens wonen.

Moeten we op de navluchten traditiegetrouw jaarlijks één of meerdere malen naar West Souburg om een verslag van één of meer overwinningen bij Hans te maken, nu viel de eer te beurt aan broer Leo. De fraaie blauwbonte duivin 1116182 wat langs vaderszijde een product is uit “de 44” van broer Hans uit de Pet en van Lau Boone en langs moederskant uit de Koopmanduiven van Lein Dingemanse uit Zoutelande, won afgetekend met 17 meter voorsprong de laatste vlucht van het seizoen. Op de valreep, want meer kansen waren er dus niet meer dit jaar. Des te leuker is het om dan toch nog het erepodium te beklimmen. Niet dat het zoet van de overwinning Leo vreemd smaakte, dat niet, want Leo heeft door de jaren heen al het nodige aan eerste prijzen en kampioenschappen gewonnen. En het duivenvirus sterft bij een Daane nooit uit, nee, het wordt gewoon doorgegeven aan het nageslacht. Want ook de sympathieke zoon Wilco is een niet weg te denken en graag gezien gezicht in onze club. Want hoewel er gespeeld wordt onder de naam van vader Leo, heeft ook Wilco zijn eigen hok met duiven en straalt ook hij de interesse en liefde voor onze sport in alle opzichten uit. In 2011 won Leo met een snelheid van 1731 m/min de 7^e nationaal Orleans jonge duiven met uiteraard een 1^e in de club en deze duif, de 169, was ook op het hok van Wilco gehuisvest. Een jaar later waren we weer aan de Kerklaan nr. 11, toen vanwege de overwinning op Peronne in augustus, eveneens op de navluchten en met wederom een vergelijkbare situatie als nu wat het weer betreft. Toen ook volop somberheid op vrijdag en een meevaller op zaterdag. Straffe zuidelijke tot zuidoostenwind en dan “ligt” Leo gunstig daar in St. Laurens want de snelheid van toen bedroeg zelfs 1925 m/min. De overwinnares van toen was nu, op vijfjarige leeftijd, wederom present met een 7^e prijs in de verenigingsuitslag.

Dat de wind de prijzen maakt weet iedere duivenmelker. Leo woont weliswaar op een prachtplekje met een  heerlijke duiventuin maar niet gunstig wat de ligging betreft. Met de in onze streek vaak heersende westenwinden ben je daar kansloos. Maar dat deert hem niet in het minst en belet hem niet volop te genieten van elke overwinning die, wanneer de wind wél gunstig is, hem te beurt valt.

Zit je bij Hans of bij Leo op reportagebezoek, het is in beide gevallen een waar genot. Anekdotes en oude herinneringen passeren er aan de lopende band. Je moet je bijna letterlijk losweken anders kom je aan het schrijven van deze stukjes niet toe. Het schrijven doe ik namelijk thuis en geef je toe aan je gevoelens dan kom je gewoon niet thuis. Althans niet vroeg. Dat gold ook al bij de ons helaas vroeg ontvallen broer Wim en eerder ome Kees. De Daane’s, een zeer prettige, unieke duivenfamilie!

Hopelijk kom je volgend jaar een paar keer meer voegde Leo me bij het weggaan nog toe. Dat hoop ik van ganser harte met hem mee!!  Maar voor nu: Van harte gefeliciteerd Leo en Wilco! De windwijzer kunnen we zelf wel draaien maar de wind niet. Anders deed ik het af en toe misschien. Om weer eens naar St. Laurens te moeten!

Rest me nog slechts alle overwinnaars waar ik dit jaar op bezoek was te bedanken voor de gastvrijheid. Dank ook voor de vaak uitgesproken waardering,  ook van andere, niet overwinnaars in de club . We doen het, mede daardoor ook, met veel plezier en proberen er elke keer weer iets van te maken. Want om met Dingenis, onze Erremuuse confrater die mijn reportershart gestolen heeft dit jaar (dit mag hij vanaf deze plaats weten) te spreken: We zijn een apart soort volkje (nee, niet u), die duivenmelkers. Daarom proberen we er ook steeds weer een apart stukje van te maken. Nogmaals.., mét genoegen!!!

A3

……………..