Van koeienstal naar duivensportaccommodatie.

Na de oorlog leiden de postduivenverenigingen in Middelburg, Vlissingen en Souburg een min of meer zwervend bestaan. Ze verhuisden regelmatig van slooppand naar garage en als dat te klein werd weer naar een pandje dat op termijn gesloopt moest worden. Doordat het aantal leden eind jaren zestig, begin jaren zeventig haar hoogtepunt kende werden de onderkomens te klein en werd uitgezien naar meer definitieve huisvesting. Dat moest echter altijd met eigen middelen bekostigd worden want van subsidie in de duivensport hebben deze verenigingen nog nooit gehoord. Dat het alle verenigingen lukte een eigen onderkomen te vinden geeft aan dat duivensport een sterke tak van sport was. In die tijd waren er in Vlissingen en Souburg/Ritthem circa 200 duivenmelkers actief en in Middelburg waarschijnlijk ook meer dan 100.

Echter begin jaren tachtig werd overgeschakeld op een nieuwe vorm van vervoer met speciaal daarvoor ingerichte duiventransportwagens. Door de grootte van deze wagens en de steeds moeilijkere bereikbaarheid van de duivensportaccommodaties door verkeersmaatregelen moest er steeds meer energie gestoken worden in het aanleveren van de duiven op een daarvoor geschikte plaats.

Vanaf midden jaren kwam er een kentering in de duivensport. Het ledenaantal liep geleidelijk terug en bereikte omstreeks 2005 de grens van het bestaansrecht van de verenigingen. Ook doordat de kosten met een steeds kleinere groep opgebracht moesten worden hebben deze verenigingen niet gewacht tot het einde maar hebben ze in 2006 de koppen bij elkaar gestoken en dat heeft geresulteerd in een fusie van drie verenigingen. Een sterke vereniging met circa 60 leden heeft voorlopig  weer toekomstverwachting.

In eerste instantie werden de besprekingen met 5 verenigingen gestart maar al spoedig haakte de kleinste vereniging "De Posthoorn"  af en een jaar later stopte ook "Zeelandia"  met het fusie traject zodat er nog drie verenigingen verder gingen. Dat het een kwestie van lange adem is gebleken, weten we inmiddels allemaal. Ca 30 besprekingen volgden. Het geduld van de leden is lang op de proef gesteld maar we zijn er in blijven geloven.

Het vinden van een nieuwe locatie voor de nieuw te vormen vereniging was een moeilijk punt. Eerst werd gedacht aan de nieuw te realiseren "Sportboulevard", net als de fusie een samenwerkingsproject van de gemeenten Middelburg en Vlissingen. We dachten daar goed in te passen. Ook andere fuserende sportverenigingen zoals hockey en atletiek mochten naar die locatie, maar de gemeentelijke bestuurders waren blijkbaar niet gecharmeerd van een duivensportcentrum op die locatie.

Ons was inmiddels duidelijk dat we van de gemeente Vlissingen niets te verwachten hadden. Die vonden dat we in Lammerenburg goed zaten.

Onze hoop was gevestigd op de gemeente Middelburg want met de locatie aan de Dampoortweg in Middelburg hadden we een troef in handen.

Toen de gemeente Middelburg de accommodatie van "de Telegraaf" aan de Dampoortweg wilde verwerven kwam er eindelijk schot in de zaak. Die wilde natuurlijk niet verkopen zonder dat er een nieuwe plek werd beschikbaar kwam.

De plek die we nu gevonden en welke de gemeente Middelburg aan ons beschikbaar heeft gesteld, is een uitstekende plek, goed bereikbaar voor zowel de duiventrailer als voor de leden met voldoende parkeerruimte en niemand die last van ons heeft.

De gemeente Middelburg heeft alle medewerking verleend die nodig was om deze accommodatie te realiseren, waarvoor uiteraard onze dank.

Nadat onze huisaannemer Simon Jasperse met zijn personeel het casco heeft omgetoverd van een koeienloopstal naar een clubhuis en door veel zelfwerkzaamheid van de leden is er in ca drie maanden een prachtige accommodatie ontstaan, geheel betaald uit eigen middelen en zonder dat de vereniging zich in de schulden heeft gestoken en waarmee de toekomst met een gerust hart tegemoet kan worden gezien.

Liercompetitie:

Elk voorjaar trekken er een groot aantal leden naar Lier in België om daar op de markt een aantal jonge duiven aan te schaffen. Hiermee wordt een jonge duiven competitie vervlogen met enkel duiven die in Lier zijn aangeschaft. De gemeente Lier heeft hiervoor een wissel trofee beschikbaar gesteld, waar ieder jaar fel om gestreden wordt. Ook niet leden mogen aan deze competitie deelnemen door een duif bij een bevriende duivenmelker te huisvesten en aan de competitie te laten deelnemen.

De verenigingen hebben ook een aantal prominente leden in hun midden (gehad)

Zo heeft de Telegraaf 2 maal een afdelingsvoorzitter (NBvZ) geleverd, te weten de heren  J. Kodde en Jan Huijssoon. Zij hebben decennia lang het gezicht van de afd. Zeeland van de NBvZ bepaald.

Piet Alebregtse (de Scheldevliegers) was een van de grondleggers van het huidige vervoersysteem.

PV De Scheldevliegers heeft tot twee maal toe een half jaar zonder elektriciteit gezeten doordat wegens onenigheid met de eigenaar van het terrein waar ons clubgebouw stond, deze de elektriciteit uitgeschakeld had. De eerste keer in 1999 betrof het de wintermaanden, dus dat was te overkomen, de tweede keer was in 2000. We hebben toen een seizoen ingemand bij onze vrienden van de Luchtbode" te Souburg.

Toen is in feite de toenadering ontstaan  waar later de fusie door is ontstaan. We hebben elkaar toen beter leren kennen en dat heeft uiteindelijk geleid tot het moment waar we nu staan.

Gerrie van Boven

23-09-2011